پیگیری یک گلایه به حق
پیگیری یک گلایه به حق
✍ دکتر امیر حمزه مهرابی
پس از انتشار یادداشتی به هدف آسیب‌شناسی مراسم سالروز شهادت استاد مطهری و روز معلم و گلایه از برنامه «دف زنی زنان در حضور مردان»، برخی از دوستان این گلایه را مطرح کردند که دقیقا همین گروه در دانشکده علوم پزشکی نیز به اجرای برنامه پرداخته‌اند. با پیگیری از کانال مختلف، امروز بر ما مسلم شد که در مراسمی که به عنوان «روز ماما» برگزار شده، متاسفانه این اتفاق صورت گرفته است.
در این مورد و حواشی یادداشت قبلی، نکاتی تقدیم می‌گردد:
۱⃣-بلافاصه با ریاست محترم دانشگاه تماس حاصل شد و ایشان گفتند «من در روز اجرای مراسم گراش نبودم» و «از این برنامه اطلاع نداشتم» و «اگر بنده حضور داشتم حتماً آن را لغو می‌کردم.»
▫️توقع این است که مدیران عالی یک مجموعه نظارت بیشتری بر تصمیمات و برنامه‌های نیروهای تحت امر خود داشته باشند چرا که در نهایت، آنها هستند که باید پاسخگوی اقدامات معاونین خود باشند مخصوصا اینگونه برنامه‌ها که با حضور مدعوین و مهمانان اجرا می‌شود.
▫️ضمن تشکر از بخش سوم فرمایش ایشان که مثل برخی از مسئولین اصرار بر توجیه کار خلاف مجموعه خود ندارند، برای صحت‌سنجی این ادعا باید منتظر بمانیم که آیا این برنامه در آینده تکرار خواهد شد یا نه؟
۲⃣-هرچند به اعتراف عده زیادی از صاحب‌نظران، تفاوت شکلی و ماهوی زیادی بین برنامه آموزش و پرورش با دانشکده علوم پزشکی وجود دارد(که مجال پرداختن به آن نیست)، ولی ماهیت اجرای موسیقی زنده زنان برای مردان، یکی است و مجریان هر دو قابل ملامت.
۳⃣-اشتیاق مسئولین و مقامات به حضور در همه برنامه‌ها و مراسم، ضمن اختلال در انجام وظایف و خدمت‌رسانی، آنان را مجبور به نشستن پای برنامه‌های مشکل‌دار یا شبهه‌ناک می‌کند.
⛔️لذا مجددا تاکید می‌گردد مسئولین باید قبل از حضور در هر برنامه‌ای، سین و محتوای برنامه را بررسی و تایید کنند و ضرورت حضورشان مسلم شود. واقعا جای سوال است که حضور مسئولین محترم … و … و … در مراسم «روز ماما»، چه وجهی دارد؟
۴⃣- کسانی که اصرار بر استمرار قبح‌شکنی و اشاعه فرهنگ مغایر با آموزه‌های دینی مردم دارند، قطعا موجب رنجش خاطر مومنین شده و به اختلاف در جامعه دینی دامن می‌زنند که امری ناپسند و محکوم است.
راستی چگونه است که برخی، رفتارهای هنجارشکن و مغایر جامعه دینی را عین وحدت می دانند ولی امر به معروف و نهی از منکر(این فریضه الهی) را مصداق اختلاف‌افکنی و دوگانه‌سازی می‌دانند.⁉️
برخی نیز به اشتباه به بهانه جذب حداکثری، هر نوع امر به معروف و نقد را محکوم می‌کنند و همگان را به تساهل و تسامح سفارش می‌نمایند، روشن است که این نفکر هیچ سنخیتی با فرهنگ اسلام ندارد.
۵⃣-رسانه تابان نشان داده است که نه روابط عمومی اداره یا ارگانی است و نه اعانه‌بگیر کسی، لذا حق‌گویی، دفاع از ارزش‌های اسلامی، حمایت از منافع مردم و … را وظیفه خود می‌داند و از آن کوتاه نخواهد آمد. کار پسندیده و خوب از جانب هر اداره یا مقامی صورت گیرد، آن را منعکس و از آن تقدیر خواهد کرد و عمل خلاف و ناپسند علنی نیز از جانب هر کس باشد در صورت عدم توجه به تذکرات خصوصی، آشکارا و عالمانه و با رعایت ادب و احترام مورد انتقاد قرار خواهد داد.
۶⃣-پس از انتشار یادداشتِ (کار غیر فرهنگی در مراسم فرهنگی) متناسب با میزان بلوغ فرهنگی افراد، عکس‌العمل‌های مختلفی را شاهد بودیم، عده‌ای این یادداشت عالمانه و مودبانه را با یاداشتی محترمانه نقد کردند، گروهی آن را به بولدوزر یا چکش تشبیه کردند. برخی فقط توهین و تمسخر کردن، عده‌ای همکارانِ غیر همسو با نظرات خودشان را تحت فشار قرار دادند تا یا نظرات همسو ابراز کرده یا حداقل سکوت کنند و …
۷⃣-سخنان هوشمندانه و دقیق امام جمعه محترم در نماز جمعه، باید فصل‌الخطاب همه قرار می‌گرفت و متخلفین ضمن پذیرش اشتباه خویش نسبت به اصلاح آن و جلوگیری از تکرار آن متعهد می‌شدند ولی رفتار احساسی عده‌ای بعد از نماز جمعه و تداوم سخنان طعنه‌آمیز نسبت به نماینده ولی فقیه اقدامی ناپسند بود.
۸⃣-انتظار می‌رفت مدعیان حمایت از فرهنگ گراش، در رفتار و گفتار نیز فرهنگی عمل می‌کردند و با نقد عالمانه، همراه با رعایت ادب و احترام، فضای گفتمانی نخبگانی را بر شهر حاکم می‌کردند و باب فرهنگ گفتگوی سالم را باز می‌نمودند ولی با هجمه سنگین و منسجم در فضای مجازی و حقیقی همراه با توهین و تمسخر، مسیر دیگری را رقم زدند.
۹⃣-با این حال جای خوشبختی است که منتقدین(به جز یکی-دو نفر) اصل نقد را قبول داشتند ولی به شیوه طرح آن معترض بودند. نکته بسیار مثبت دیگر اینکه همه اظهارنظرکنندگان نظراتشان را درفضای «درون گفتمانی» و با «انگیزه دلسوزی» مطرح می‌کردند. یعنی هدف یکی بود اما شیوه‌ها و روش‌ها متفاوت. این اتفاق مبارکی است که می‌تواند مبنایی برای حل مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی باشد.
